|
Εισαγωγικό Σημειώμα
|
|
Φουρτζαλοκάμαρο [σημ. Θουρία], 20 Μαΐου 1825
Επιστολή των Μανιατών Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, Διονυσίου Μούρτζινου και Δημητρίου Γρηγοράκη προς τους απελευθερωθέντες από την Ύδρα, με την οποία εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τη χορήγηση γενικής αμνηστίας και δηλώνουν πως είναι αναγκαία η ομόνοια μεταξύ των Ελλήνων στον αγώνα εναντίον των αιγυπτιακών στρατευμάτων. Στην προσθήκη μετά τις υπογραφές γίνεται αναφορά σε «πόλεμο (του Ιμπραήμ) κατά των Αρκαδίων», όπου βρισκόταν και ο Γρηγόριος Δικαίος, καθώς και Μανιάτικα σώματα 500 ανδρών. Tώρα οι Μανιάτες αρχηγοί στέλνουν επιπλέον για ενίσχυση ένα σώμα 800 ανδρών. Πρόκειται για τη μάχη στο Μανιάκι, όπου την ίδια ημέρα με τη σύνταξη της παρούσας επιστολής, σκοτώθηκε ο Γρ. Δικαίος. Λόγω εκτεταμένης φθοράς του εγγράφου, υπάρχουν στην αρχή του κειμένου χάσματα, ήδη από την εποχή της έκδοσής του από τον I. Θεοφανίδη, τα οποία συμπληρώθηκαν με βάση την έκδοση του Γενναίου Κολοκοτρώνη.
|
|
Κείμενο
|
|
Φίλτατοι Ἀδελφοί.
Χθὲς ἐπληροφορήθημεν καθαρὰ ὅτι [ἡ θεία δίκη κατὰ τὴν] καρδίαν σας [ἔν]ευσε καὶ ἐλευθερωθέντες ἤλθετε ὑγιεῖς εἰς Ναύπλιον ἅπ[αντες. Τοῦτο] ἐπεριμένομεν ἄφευκτα εἰς τὴν παροῦσαν ἐποχὴν καὶ δι’ ἄλλα πολλὰ δίκαια καὶ περὶ πλέον διὰ ὅσας δεήσεις καὶ ζητήματα πρὸς τὴν Διοίκησιν μὲ διαφόρους καὶ ἀλεπαλλήλους ἀναφορὰς μας ἐκάμαμεν.
Πατριῶται! δὲν ἠμπορεῖ τὶς νὰ ἀρνηθῇ ὅτι ἦσθε πρόμαχοι τῆς ἐλευθερίας καὶ συναγωνισταὶ μετὰ καὶ ἄλλων ἀδελφῶν· εἶναι ὅμως ἀναντίῤῥητον, ὅτι οἱ ἀνώτεροι ὅσον δοξάζονται τόσον ὑπόκεινται εἰς τὸ μῖσος τῶν ζηλοτύπων, καὶ ἐπειδὴ ὡς ὄντως πρόμαχοι ἀποφασίζουν νὰ χύσουν καὶ τὸ ἴδιὀν των αἷμα διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς Πατρίδος, δὲν πρέπει νὰ ἀπαυδίζουν καὶ νὰ μικροψυχοῦν ἀπὸ πράγματα ἐπόμενα τὰ ὁποῖα καὶ πρὶν συμβοῦν γνωρίζουν οἱ βλέποντες ὁπωσοῦν μακρύτερον τοῦ ὁρίζοντός των.
Φίλοι καὶ ἀδελφοί! μὴν ἀμφιβάλετε, ὅτι ἂν σεῖς εὑρισκόμενοι εἰς τὴν μονὴν τοῦ Προφήτου Ἡλιοῦ δὲν ἤμεθα καὶ ἡμεὶς ὁλιγώτερον καταλυπημένοι, ἂν καὶ ἤμεθα εἰς τὸ ἔδαφος τῆς Πελοποννήσου καὶ Σπάρτης. Περαστικὸν ὅμως ἂς γένη διὰ τὴν ἀγάπην τῆς Πατρίδος καὶ τοῦτο, καὶ ἂς ἀποδοθῇ καὶ αὐτὸ εἰς τὴν τύχην τῶν ἀθώων Ἑλλήνων.
Ἡ τόλμη τοῦ ἀχρείου Ἰμπραήμπασα, καὶ ἡ ἀστασία τοῦ ἐσωτερικοῦ μας ἔφερον εἰς ταύτην τὴν ἀκμὴν τοῦ κινδύνου τὴν γλυκεῖαν Πατρίδα, καὶ μ’ ὅλον ὅτι καὶ ἡμεῖς ὡς Ἕλληνες, καὶ Σπαρτιᾶται μᾶλλον, ἤμεθα περιπεπλεγμένοι, εἰς τὰς ἐπαράτους διχονοίας, μ’ ὅλα ταῦτα συναισθανθέντες, τὸν διαληφθέντα κίνδυνον, ἀνανήψαντες, ἀπεφασίσαμεν μὲ μίαν ψυχὴν καὶ καρδίαν, νὰ ὁρμήσωμεν σύμπαντες γενναίως κατὰ τοῦ ἐχθροῦ καὶ νὰ βοηθήσωμεν τὴν Πατρίδα κινδυνεύουσαν. Περὶ πλέον δὲ βλέποντες ἤδη τὸ πέρας καὶ τῶν ἐδικῶν σας δεινῶν, χαιρόμεθα, διότι θέλωμεν συμβάλει πάλιν διὰ νὰ κατατροπώσωμεν ὁμοθυμαδόν, καὶ τοῦτον τὸν τολμηρότατον μέν, μηδαμινὸν δέ, αἰγύπτιον ἐχθρόν. Εὐχόμεθα ὅμως ἵνα δώσῃ ὁ ἔφορος τῆς ἐλευθερίας μας ὕψιστος Θεὸς ὑπομονὴν τῶν δεδοκιμασμένων γενναίαν καὶ ἀπάθειαν μεθ’ ἀμνηστίας. Ἐνδύθητε οὖν τὴν καθαρὰν ὁμόνοιαν καὶ συμπνοιαν διὰ τῆς ὁποίας μόνης ἐλπίζεται ἄφευκτα ὁ ἀφανισμὸς τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὕτω θέλει μείνει βεβαία καὶ σταθηρὰ ἡ χαρὰ τοῦ λαοῦ, ὅστις ἐπερίμενε νὰ ἀσφαλισθῇ διὰ τῆς παρουσίας σας. Ἂν ὅμως καὶ συμβῇ τὶ διαφορετικὸν (τὸ ὁποῖον δὲν ἐλπίζεται ποτὲ ἀπὸ τὸν ἀληθῆ πατριωτισμόν σας καὶ φρόνησίν σας), τότε καὶ ὁ λαὸς ἀπελπίζεται, καὶ ἡ Πατρίς ἀπώλυται.
Ἐντὸς ὀλίγου περιμένωμεν τὴν προσωπικὴν σας παρουσίαν μὲ τὰς ἀρκετὰς δυνάμεις καὶ εἴθε. Ὁ ἐχθρὸς κατὰ τὰς ὁποίας ἔχομεν εἰδήσεις σήμερον ἤ αὕριον εἰσβάλλει κατὰ τοῦ στρατοπέδου τῶν Ἀρκαδίων, οἱ ὁποῖοι ἰδόντες τὸ κίνημά του ζητοῦν παρ’ ἡμῶν βοήθειαν, μ’ ὅλον ὅτι καὶ ἡμεῖς μὴ ἠξεύροντες τὰ σχέδιά του τὸν περιμένωμεν ἐνταῦθα. Μ’ ὅλα ταῦτα δὲν λείπομεν τοῦ νὰ ἐνεργῶμεν δι’ ὅσα ἀποβλέπουν ἐδῶ καὶ ἐκεῖ πρὸς ὠφέλειαν τῆς Πατρίδος.
Ἐπευχόμενοι τὴν ὅσον οὔπω θεόθεν καλήν μας ἐντάμωσιν μένομεν.
τῇ 20 Μαΐου 1825
Φουρτζαλοκάμαρο
Οἱ πατριώται καὶ ἀδελφοὶ
Πετρόμπεης Μαυρομηχάλης
Διονύσιος Μοῦρτζινος
Δημητράκης Γριγοράκις
[πλαγίως:] Σήμερον βλέποντες μακρόθεν ἕξ ὡρῶν διάστημα νὰ κροτῆται πόλεμος κατὰ τῶν Ἀρκαδίων, στέλλωμεν ἕν σῶμα Σπαρτιατῶν, πρὸς βοήθειὰν των, συνιστάμενον περίπου τῶν ὁκτακοσίων· μετὰ τῶν Ἀρκαδίων εἷναι καὶ ὁ ἀρχιμανδρίτης Δικαῖος, και Σπαρτιᾶται ὑπέρ τούς πεντακοσίους.
[Ἐπὶ τοῦ νώτου:]
Μαΐου 20
Πετρούμπεϊς Μαυρομιχάλης
|